نگاهی دقیق به زمان Konjunktiv 2

در این مطلب قصد داریم نگاهی دقیق به زمان Konjunktiv 2 بیندازیم و آن را کاربردی تر بررسی کنیم ، اگر علاقه مند به یادگیری زبان آلمانی هستید پس این پست را از دست ندهید

ما می توانیم در ۴ حالت مختلف از Konjunktiv 2 یک فعل استفاده کنیم.

1. Als Fantasie :
جمله ما به عنوان رویا باشد.

2. Als Wunsch :
جمله ما به عنوان آرزو باشد.

3. Als Vorschlag :
جمله ما به عنوان پیشنهاد باشد.

4. Als höfliche Bitte :
جمله ما به عنوان درخواست مودبانه باشد.

۱. جمله ما به عنوان رویا :

هرگاه ما رویایی در زمان گذشته ، حال یا آینده داشته باشیم و بخواهیم آنرا شرح دهیم ، یا به آن اشاره ای کنیم آنگاه می بایستی از Konjunktiv 2 استفاده کنیم.

Wenn sie mich küssen würde, wäre ich der glücklichste Mensch der Welt.

اگر او ( مونث ) مرا ببوسد ، من خوشبخت ترین آدم دنیا می شوم.

می بایستی توجه داشته باشیم که این جمله ما در فارسی اینگونه گفته می شود :

ای کاش او ( مونث ) مرا ببوسد ، تا خوشبخت ترین آدم دنیا شوم.

پس جمله ما آمیخته است با رویا و حسرت !

این برای من یک رویاست که او ( مونث ) مرا ببوسد. و همانطور که می بینید در بخش اول از würden استفاده شده که Konjunktiv 2 فعل werden است. اگر یادتون باشد برای ساختن زمان آینده ساده از فعل werden همیشه استفاده میکردیم. و از آنجایی که جمله ما رویایی است که در آینده اتفاق خواهد افتاد و شاید هم اصلا اتفاق نیافتد. بنابراین از Konjunktiv 2 فعل werden استفاده میکنیم که می شود würden.

Ich werde das Buch lesen

من می خواهم آن کتاب را بخوانم ( در زمان آینده )

Ich würde das Buch lesen

ای کاش آن کتاب را بخوانم. ( همراه با حسرت در زمان آینده ).

از آنجایی که اتفاقی در آینده نیز است از Konjunktiv 2 فعل werden استفاده کردیم.
پس هرگاه بخواهیم رویا یا حسرت را بیان کنیم می بایستی از Konjunktiv 2 افعال آن جمله استفاده کنیم. 

۲. جمله ما به عنوان آرزو :

هنگامی که ما یک آرزو چه در زمان گذشته و چه در زمان حال یا آینده داشته باشیم آنگاه می بایستی افعال ما به Konjunktiv 2 بروند. مانند :

Ich würde gern endlich wieder Ferien haben

کاش سرانجام ، دوباره تعطیلات می داشتم !

همانطور که می بینید همراه با حسرت و آرزوست. شاید الان سخت درگیر کار باشم و آرزو داشته باشم که دوباره تعطیلات بشه و از آنجایی که این آرزو در آینده رخ خواهد داد و شاید هم ندهد از زمان آینده فعل در Konjunktiv 2 استفاده کردیم.

ما معمولا این نوع آرزو ها را در فارسی اینگونه بیان میکنیم : ای کاش یا چی می شد …

Hätte ich doch endlich wieder Ferien

چی میشد سرانجام دوباره تعطیلات می داشتم ! 

فعل haben به زبان ساده به معنی دارا بودن یا داشتن صد در صد چیزی است. مانند : من یک ماشین دارم.

Ich habe ein Auto

 اما زمانی هست که من آرزو یا حسرت داشتن یک ماشین رو دارم آنگاه از hätten استفاده میکنم.

Ich hätte ein Auto

ای کاش یک ماشین میداشتم. چی می شد یک ماشین میداشتم.

این به این معنی است که باقی افعال نیز به همین صورت است. هرگاه فعل جمله ما همراه با حسرت و آرزو باشد آنگاه می بایستی به Konjunktiv 2 برود.

۳. جمله ما به عنوان پیشنهاد  :

هرگاه بخواهیم به کسی یک پیشنهادی بکنیم آنگاه می بایستی باز از K2 استفاده کنیم.

Wenn ich du wäre, würde ich mit Jemandem über das Problem sprechen

اگر من جایی تو می بودم ( اگه تو می بودم ) آنوقت با کسی در مورد آن مشکل صحبت میکردم.

یک پیشنهاد است که ما به طرف مقابل میکنیم. و از آنجایی که من نمی توانم جای تو باشم و این اتفاق مفهومی از واقعیت به همراه خود ندارد. پس باید از k2 استفاده کنم.
بخش دوم چون یک پیشنهاد بود که در زمان آینده اتفاق می افتاد باز از K2 فعل werden استفاده میکردیم. که می شود würden

۴. جمله ما به عنوان درخواست مودبانه :

هرگاه بخواهیم از کسی درخواست مودبانه داشته باشیم ، آنگاه می بایستی باز از Konjunktiv 2 استفاده کنیم.

Gib mir Geld

پول بده به من  —> در خواستی دوستانه که امری نیز می باشد

?Kannst du mir Geld geben

می تونی به من پول بدی ؟ —> در خواستی معمولی و دوستانه.

?Würdest du mir Geld geben

امکان داره به من پول بدی ؟ —> در خواستی مودبانه که خواهشی را نیز به همراه دارد.

? Könntest du mir bitte Geld geben

خواهشا می تونی به من پول بدی ؟ —> در خواستی خیلی مودبانه که همراه با خواهش و تمنا نیز است.

کلام آخر :

در پایان اگر علاقه مند به یادگیری زبان آلمانی هستید میتوانید در آموزشگاه آنلاین زبان ما به راحتی و با هزینه مناسب از آموزش آنلاین زبان آلمانی که در قالب آموزش مجازی آلمانی است از آموزش آنلاین آلمانی بهره مند شده و سطح زبان تان را ارتقا دهید